Bizitzaren zerbitzaria
Donostia, 1973
Ardoarekin lotutako hainbat elaborazio egiten ditu. Kimikako ingeniari industriala da, baina hainbat funtzio izan ditu, betiere bere lanbidearekin lotuta.
Frantziako eskoletan ikasi zuen, Donibane Lohizunetik pasatu zen, Baionan ikasi zuen, eta ondoren ingeniari kimiko oposaketak egin zituen Pauen. “Nire ibilbidea Euskal Herriari, Bearni eta Pirinioei lotuta dago, bizikleta-zaletuetan egiten nuen kirolaz gozatu asmoz”.
Lan-munduko aldaketak beti “hobekuntza” gisa ikusi ditu. Izan ere, ur-tratamenduan lanean aritu ondoren, besteak beste, Pauera itzultzea erabaki zuen, hausnartzeko eta beste zerbait egiten saiatzeko.
Hala, ardoaren aldeko apustua egin zuen: “Merkaturatzeko ideiarekin hasi nintzen. Salmenta enologikoen enpresa batekin harremanetan jarri nintzen, orain erabiltzen ez dudan dena: legamiak, gelatinak eta upeltegi handietarako ‘farmazia’ ibiltari guztia”. Ondoren, upelgintza eta upelak saltzera pasa zen bederatzi urtez, hain justu.
Hala, ardogile-grina piztu zitzaion egiatan: “2012an hasi nintzen ardoa egiten, lagun batek utzitako lursailekin, eta ahalik eta modu naturalenean egitea zen asmoa”, azaldu du. Baina haratago ere jo zuen donostiarrak: “Garnatxa Nafarroatik ekarri eta gero mahastia landatu nuen Irulegin. 2017an, txakolina egin nuen nire erara, ‘Bizkai Barne’ upeltegiarekin izandako lankidetzaz. Hor atera zen ‘Hegan egin’, beste tamaina batekoa: biodinamikoa, ekologikoa eta naturala”.
Gaur egun, artisau-garagardoa egiten du ere Bilboko ‘Basquery’ upeltegiarekin elkarlanean, eta bertako legamiarekin lambikak egiten ditu ardo-upelean.
Etorkizunari dagokionez, “esploratzeko asko” dagoela ikusten du: “Epe luzerako lana da”. Eta gastronomiarekiko harremanari dagokionez, berriz, honakoa dio: “Sukaldaritza asko aldatzen ari da, luxuzko kontzeptutik zerbait sinpleagora aldatuko da; eta honekin batera ardoaren inguruko paradigma ere aldatzen ari da”.
